[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Als cliënten voor de eerste keer bij mij komen, vraag ik ze uiteraard wat maakt dat ze contact met mij gezocht hebben. Ik krijg daar verschillende antwoorden op maar laatst sprak ik een jonge vrouw* en haar antwoord raakte mij. Het deed mij namelijk denken aan een inzicht dat ik zelf ooit kreeg. Dit inzicht was voor mij ooit het moment van de waarheid en een nieuw begin.
Deze jonge vrouw zei namelijk tegen mij: ‘Laatst had ik weer zo’n dag waarop ik mij erg verdrietig voelde. Dan word ik ook vaak bang dat er iets ergs gaat gebeuren. En als ik dat dan tegen mijn vriend zeg, zegt hij dat ik mij niet zo aan moet stellen. Ik voel mij dan enorm eenzaam en onbegrepen. Dit heb ik dus wel vaker en heb daar ook wel hulp voor gehad maar ook dat hielp niet echt. Maar die dag gebeurde er ineens iets anders. Dwars door alle negatieve stemmen heen kwam ineens het heldere besef dat ik zo helemaal niet wilde leven!’
‘Dit kan toch niet de bedoeling van mijn bestaan hier zijn? En ik snapte ineens dat IK de enige was die echt iets aan mijn verdriet en pijn kon doen! Ik voelde wat ik voelde en niemand anders. Dus een ander kon nooit mijn rotgevoel weghalen. Dat moest ik toch echt zelf gaan doen… En omdat ik niet precies wist HOE ik dat moest gaan doen, heb ik jou een mail gestuurd. Ik zag jouw bericht op Facebook voorbij komen dus ik dacht, dan zal het wel zo moeten zijn.’
Deze jonge vrouw snapte ineens dat zij verantwoordelijk was voor haar eigen leven. En dat zij zelf de keuze kon maken om haar leven zo in te gaan vullen zoals zij dat zelf wilde. Niemand ging het voor haar doen, zij moest het doen. Zelf vergelijk ik het vaak als volgt. Als jij trek hebt, ga je ook geen eten aan iemand anders geven in de hoop dat jouw knorrende maag stil wordt. Of toekijken hoe andere mensen aan het eten zijn. Want dat helpt niet. Nee, dan ga je zelf eten. Want dat is de enige manier. Anderen kunnen je wel voedingsstoffen geven en helpen met koken. Ze kunnen je helpen om het op te eten, als jij dat wilt. Maar jij moet zelf kauwen en doorslikken. Anders komt het niet goed.
In een ver verleden kreeg ik ook een vergelijkbaar inzicht. Ik was begin 20 en reed in mijn autootje naar huis. Ik was ongelukkig, had angsten en voelde mij eenzaam. Ineens besefte ik dat ik ook gewoon kon kiezen om op een andere manier te gaan leven. Ik kon er namelijk voor kiezen om mijn leven in te gaan vullen op een manier die mij blij en gelukkig maakte! En ik snapte dat alleen maar erover praten met vriendinnen niet voldoende was. Er was ook actie nodig! En dat was mijn eigen verantwoordelijkheid.
Op dat moment heb ik mijn leven over een totaal andere boeg gegooid. En geloof me als je dat eenmaal gedaan hebt, raak je die kracht nooit meer kwijt. Als je weet wat het je oplevert als je voor jezelf kiest, zal je nooit meer afhankelijk zijn van anderen.
Ik heb in mijn leven al heel wat stevige keuzes gemaakt, maar die eerste keer vergeet ik nooit meer. Ik weet zelfs nog waar ik reed! Nu hoor ik je denken: ‘Is jouw leven vanaf toen altijd eenvoudig geweest Inge?’ Nee, dat is het niet. Verre van dat zelfs. Maar laten we eerlijk zijn, het leven is ook niet altijd eenvoudig. Maar je hebt wel altijd de keus hoe je hiermee omgaat. En welke gedachte je wilt geloven. Dat geldt voor alles wat je meemaakt in je leven. Hoe heftig en verdrietig ook, je kunt kiezen. En de beste keuze is altijd die keuze die je een goed gevoel geeft. Als je er boos, angstig en verdrietig van wordt, is het niet de beste gedachte die je kan kiezen. Die gevoelens helpen je namelijk niet om verder te komen.
De jonge vrouw van ons verhaal wilde vooral werken aan haar zelfvertrouwen. Ze wilde ontdekken wie ze werkelijk was en waar haar kracht lag. Ze wilde leren hoe ze naar haar hart kon gaan luisteren en hoe ze dat om kon gaan zetten in actie. Haar doel was vooral om zich gelukkig en vrij te voelen. Vrij van alle angsten, eenzaamheid en onrust.
Ze besloot uiteindelijk om mee te doen aan de Faith-methode Intensive. En ontdekte gaandeweg wat haar passie is en wat haar pad is. Waar het gaat eindigen, is nog onduidelijk. Maar dat is oké. Ze heeft gekozen om te gaan lopen. En dat is belangrijk. Haar advies is dan ook: Neem actie en begin met bewegen. Anders kom je nergens en blijf je dus daar waar je eigenlijk niet wilt zijn.
*De verhalen in mijn blogs zijn op waarheid gebaseerd maar de personen zijn om privacy redenen onherkenbaar.
PS: Mocht het zo zijn dat je naar aanleiding van het bovenstaande graag persoonlijk door mij begeleid wilt worden, weet dan dat ik jou er graag mee help. Je kan hier jouw bericht achterlaten en dan neem ik zo snel mogelijk contact met je op. Maar heb je belangstelling voor de Faith-methode Intensive, laat dan onderaan deze pagina een bericht achter. Je hoort dan zo snel mogelijk van mij. En je kunt natuurlijk onderaan deze blog een reactie achterlaten. Ook hier reageer ik persoonlijk op.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]
Over Inge Miltenburg-Bos
Als Faith-methode specialist begeleid ik mensen die door een heftige periode in hun leven het gevoel hebben zichzelf kwijt te zijn geraakt. Middels mijn Faith-methode krijgen deze mensen hun basis en vertrouwen terug. En wat daarbij komt is dat het ze sterker dan ooit maakt. Bestel hier mijn eBook en lees hoe en waarom ik dat doe.[gravityform id=”4″ title=”false” description=”false”][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]